Vanuit mijn werk heb ik geleerd om kinderen en groepen te observeren. Dit zit zo in mij dat ik dat ik dat bijna niet kan stoppen. Zo ook op de HCG 3-daagse, het ponykamp.

Ik heb zoveel mooie dingen gezien! Kinderen die hun angsten hebben overwonnen bijv. tijdens de anti-schriktraining waar een paar kinderen bepaalde oefeningen heel spannend vonden, maar het uiteindelijk toch hebben gedaan.

Of kinderen die gewoon op het paard van Jolien, en tevens ook een van de grootste paarden op de manege, hebben gegaloppeerd en gestaan.

Paarden en kinderen zijn in vele opzichten hetzelfde. Ze hebben vaak dezelfde behoeftes bijv. de behoefte aan duidelijkheid. Neem nu onze Indy die soms de stal uitglipt of tijdens het rijden stiekem wat takken van de heg oppeuzelt. Of een Tjekka die soms wat probeert te domineren.

Als ik dan terugkijk op het ponykamp waar ik een meisje Indy zie aanpakken toen ze net haar aan de kant geduwd had en de stal was uitgeglipt. Ik hoor: “Potverdorie Indy dat doen we hier niet” en ze pakt haar zet haar op stal en Indy blijft braaf staan.

Of een ander meisje die voor de stal van Tjekka staat en tegen zichzelf en tegen Tjekka zegt: “IK GA JOU OPZADELEN EN IK WIL GEEN GEMOPPER”. Waarop Tjekka stil blijft staan en zich laat opzadelen. Of kinderen die voor het eerst zelf een pony uit de wei mochten halen, of zelf een hoofdstel omgedaan hebben bij bijv. Mieke terwijl ze dacht dat ze het niet kon. Dan denk ik YES wat een knappe kids.

Ook heb ik het met de kinderen gehad over de nieuwe regels op de manege i.v.m. met Covid-19. De conclusie is duidelijk: de paarden zijn veel rustiger, we durven zelf meer, we helpen elkaar veel sneller waardoor we ook meer contact met elkaar hebben.

Dus ouders hoe mooi is het dat jullie kinderen jullie het vertrouwen geven dat ze het zelf kunnen!!!

Soms met vallen en opstaan, maar daar word je alleen maar sterker van! Dus ouders, ga tijdens het paardrij-uur iets voor jezelf doen, een drankje in de kantine nuttigen, een boek lezen enz.

Want jullie kids kunnen dit met elkaar!!!

Een lieve groet, Edith