Afgelopen week ben ik, tijdens de lessen met de kinderen, begonnen met Horsemanship / grondwerk. Zo hebben de kinderen in deze rare tijd toch een activiteit buitenshuis en zien ze de andere kinderen. Natuurlijk moeten we nu ook een beetje extra aan de veiligheid denken, dus niet op de pony maar er naast.

Gezien in deze onzekere tijd samen dingen doen vaak lastig is, heb ik hiervoor wat leuke oefeningen bedacht. Zodat de kinderen toch wat meer samen kunnen doen en uiteraard met een pony erbij.

De kinderen kregen diverse oefeningen met de pony’s. Tussen pionnen slalommen, tussen balkjes door lopen of zelfs eroverheen.  Iedere groep ging hiermee aan de slag, maar ze moesten niet in hun eentje een pony begeleiden tijdens deze oefeningen. Dit deden ze in duo’s. Dit is voor de kinderen een leuke opdracht, maar zeker geen makkelijke.

Een van de duo’s die ik les gaf moest met Suus samen oefeningen doen. Om heel simpel te beginnen, moesten beide kinderen om de beurt eerst alleen met Suus een rondje lopen. Vervolgens zijn ze als duo een rondje met Suus gaan lopen. Je zou verwachten dat het makkelijker is om in je eentje een pony te begeleiden, maar niets is wat je verwacht. Suus stopte bij beide kinderen halverwege tijdens het rondje en beiden mopperde ze een klein beetje, omdat Suus stopte. Daarna zijn ze met z’n tweeën met Suus een rondje gaan lopen. De kinderen kregen wat extra uitleg waar ze op moesten letten als ze dat rondje gingen lopen. Ze waren met zijn tweeën en Suus samen een veel beter team. Suus stopte geen enkele keer! Gezien dit zo makkelijk ging, hebben ze vervolgens de slalom gedaan. Zodra ze alle drie netjes naast elkaar liepen en ze de verbinding hielden, d.m.v. de teugels vasthouden, ging alles perfect.

In de andere lessen zag je dit soort dingen ook terug. Wanneer een van de twee kinderen te snel liep, dan stopte de pony. Wanneer een van de twee twijfelt, stopt de pony ook. Wanneer diegene die de “leiding” heeft van het duo niet alles duidelijk vertelt wat hij/zij wilt gaan doen dan zie je ook twijfels bij het andere kind, maar dan twijfelt de pony ook.

Uiteindelijk kregen alle kinderen een aantal vragen van mij. De belangrijkste vraag was natuurlijk of het leuk was om samen te werken in plaats van alleen met een pony? Maar ook de vraag of het makkelijk of moeilijk was? Kun je goed samenwerken en eventueel ook met wie ging dit het beste? Ben je graag diegene die de leiding heeft of juist diegene die liever de “leider” volgt?

De antwoorden die ik van de kinderen kreeg kwamen perfect overeen met het geen wat ik zag tijdens de oefeningen. Voor mij als instructeur was het erg leuk om te zien hoe de kinderen konden samenwerken, maar ook in welke positie ze graag staan of zelfs met wie en welke pony ze een goed team vormen. In deze week heb ik de kinderen op een net andere manier leren kennen en wat wordt ik daar toch enthousiast en blij van als ik zie hoe goed ze allemaal samenwerken, maar ook de antwoorden die ik kreeg van ze.

Ik kijk terug op geslaagde lessen!

Tamara

Instructeur HCG